معنی پرورش آموز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

پرورش آموز. [پ َرْ وَ رِ] (نف مرکب) علم و حکمت آموز. اشارت به ذات حق تعالی. صاحب ادب و علم و حکمت. معلم. صاحب مجاهده و سلوک. پیر. مرشد. هادی. (تتمه ٔ برهان).

فرهنگ فارسی هوشیار

(اسم) علم و حکمت آموز معلم پیر مرشد هادی، صاحب علم و حکمت آموز معلم پیر مرشد هادی، صاحب علم و حکمت و ادب.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر