معنی پرورش آموز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
پرورش آموز. [پ َرْ وَ رِ] (نف مرکب) علم و حکمت آموز. اشارت به ذات حق تعالی. صاحب ادب و علم و حکمت. معلم. صاحب مجاهده و سلوک. پیر. مرشد. هادی. (تتمه ٔ برهان).
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) علم و حکمت آموز معلم پیر مرشد هادی، صاحب علم و حکمت آموز معلم پیر مرشد هادی، صاحب علم و حکمت و ادب.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.