معنی پرخار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پرخار. [پ ُ] (ص مرکب) که خار بسیار دارد:
تا بگفتاری پربار یکی نخلی
چون بفعل آئی پرخار مغیلانی.
ناصرخسرو.
اِشواک، اِشاکه؛ پرخار شدن.

گیاهی که خار بسیار دارد،
زمینی که در آن خار بسیار روییده باشد،