معنی پرازده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پرازده. [پ َ / پ ِ دَ / دِ] (اِ) چانه. چونه. پاره ای از خمیر باشد که بجهت یک ته نان گرد و گلوله کرده باشند. (برهان). آرد خمیرکرده باشد که آنرا بجهت نان گرد و غند ساخته باشند و آنرا زواله نیز گویند و بهندی پره نامند. (جهانگیری) (رشیدی)، ثُوَینا آرد خشکی که زیر پرازده گسترند. (منتهی الارب) (در ماده ٔ ثَوَن َ). || کونه یعنی قسمتی که از بن گروهه ٔ خمیر گیرند آنگاه که گروهه بزرگتر ازاندازه ٔ مقصود باشد. فرزدق. || نان کوله رفته ٔ در تنور.

گلوله ای از خمیر که به جهت پختن نان آماده کرده باشند، چانه، چونه، تکه اضافی که از گلوله خمیر می گیرند هنگامی که گلوله از اندازه بزرگتر باشد، آرد خشکی که زیر گلوله خمیر پاشند، نان کوله رفته در تنور. [خوانش: (پَ دَ یا دِ) [معر.] (اِ.) = فرزدق: ]

تکۀ گلوله‌کرده از خمیر آرد گندم به اندازه‌ای که یک نان پخته شود، زواله، چونه،

(اسم) گلوله ای از خمیر که بجهت پختن نان آماده کرده باشند چانه چونه. ‎-2 تکه اضافی که از گلوله خمیر میگیرند هنگامی که گلوله از اندازه بزرگترباشند. -3 آرد خشکی که زیر گلوله خمیر پاشند. -4 نان کوله رفته در تنور.