پاک دامن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

(مَ) (ص مر.) برخوردار از پاکدامنی، نداشتن وضع یا کیفیت رفتارهای زشت و ننگین.

نجیب، عفیف، پارسا، پاک‌جامه: در حقّ من به دُردکشی ظن بد مبر / کآلوده گشت جامه ولی پاک‌دامنم (حافظ: ۶۸۶)،