معنی پاک اصل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
پاک اصل. [اَ] (ص مرکب) پاک نژاد. پاک گوهر. که گوهری پاک دارد:
ای نیکنام ای نیکخوی ای نیکدل ای نیکروی
ای پاک اصل ای پاک رای ای پاک طبع ای پاکدین.
فرخی (دیوان چ دبیر سیافی ص 259).
فرهنگ عمید
پاکنژاد، پاکگوهر، نجیب،
فرهنگ فارسی هوشیار
پاکنژاد، پاک گوهر پاک گوهر پاک بن (صفت) آنکه گوهری پاک دارد پاک گوهر پاک نژاد.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.