معنی پاکیزه سرشت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پاکیزه سرشت. [زَ / زِ س ِ رِ] (ص مرکب) پاک طینت. پاک نهاد. پاک فطرت. پاک سرشت:
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت.
حافظ.

پاک‌سرشت، پاک‌نهاد، پاک‌طینت: عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت / که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت (حافظ: ۱۷۲)،

(صفت) پاک سرشت