معنی پالی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

پالی. (اِخ) شهری است به شمال غربی هندوستان دارای 50000 تن سکنه.

پالی. (اِخ) (زبان...) از زبانهای هندواروپائی است که در هندوستان قدیم متداول بود و از متفرعات زبان پراکریت شمرده شده است. این زبان زبان مقدس بودائیان جنوب بود معنی آن متن مقدس است و یکی از لهجات بسیار قدیم عمومی هندوستان و معاصر لهجه ٔ سانسکریت کلاسیک میباشد و با آن زبان وجوه قرابتی دارد و بیشتر از سایر لهجات پراکریت خصایص و آثار زبان هندواروپائی قدیم را محفوظ داشته است. این زبان دارای چند نوع الفباست که همه به الفبای خط سانسکریت نزدیکند. ادبیات پالی قابل توجه است وروحانیون بودائی سیلان و بیرمانی و سیام هنوز به این زبان مینویسند. مهمترین کتبی که بزبان پالی در قدیم الایام نگاشته شده نخست کتب مقدس مذهب بودائی است مانند تی پی تاکا (یعنی سه سَفط) و تفسیرهائی که راجع بآن نوشته شده و از جمله ٔ کتب متأخّر آن (سوءالات مناندر) پادشاه باکتریان که در قرن دوم قبل از میلاد مسیح تألیف شد و از نظر تحقیق روابط تمدن هند قدیم و یونان اهمیت بسیار دارد.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر