معنی پارسی گو در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پارسی گو. (نف مرکب) متکلم فارسی. که بزبان فارسی سخن گوید:
ترکان پارسی گو بخشندگان عمرند
ساقی بده بشارت رندان پارسا را.
حافظ.

کسی که به زبان فارسی حرف می‌زند، فارسی‌گو،

(اسم صفت) پارسی زبان جمع: پارسی گویان.