معنی وسوسه انداز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

وسوسه انداز. [وَس ْ وَ س َ / س ِ اَ] (نف مرکب) وسوسه اندازنده. آنکه سبب اندیشه های بد و فاسد میگردد و ترغیب بر کارهای بد می کند. (ناظم الاطباء). آنکه تولید وسوسه کند. آنکه کسان را بر کارهای بد ترغیب کند. (فرهنگ فارسی معین).

گش انداز دشمت انداز (صفت) آنکه تولید وسوسه کند آنکه کسان را بر کارهای بد ترغیب کند.