وس در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

وس. [وَ] (ص، ق) بر وزن و معنی بس باشد، چه در کلام فارسی با و واو به هم تبدیل می یابند. (انجمن آرا) (آنندراج) (برهان). بس. (فرهنگ فارسی معین). و در عربی حسب گویند. (برهان). بس. (ناظم الاطباء). || بسیار. || چگونه. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس).

وس. [وَس س] (ع اِ) عوض. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج).

(وَ) (اِ. ص. ق.) بس.

بس، کافی

کافی و بس در زبان پهلوی باستانی

درست به اندازه – بس و کافی

(اسم صفت) بس