معنی وثاءة در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

وثاءه. [وَ ءَ] (ع اِمص) کفتگی که به گوشت رسد و به استخوان نرسد و گویند دردگینی استخوان بدون شکستگی، و گویند جداشدگی. || (مص) کفته شدن گوشت بی شکستگی. (از اقرب الموارد).

وثاءه. [وَ ءَ] (ع اِمص) کفتگی که به گوشت رسد و بس یا دردگینی استخوان و عیب آن بی شکستگی یا جداشدگی گوشت از استخوان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به وثاء شود.