معنی واعظ هروی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

واعظ هروی. [ع ِ ظِ هَِ رَ] (اِخ) شیخ نوراﷲ واعظ هروی از وعاظ و شعرای قرن نهم. (از فرهنگ سخنوران).

واعظ هروی. [ع ِ ظِ هَِ رَ] (اِخ) مولانا معین پسر مولانا محمد فرهی واعظ خوبی است و در ممالک خراسان وعظ او پیش عوام و خواص مرغوب ولیکن شخصی دیوانه سان است و مریدان او نیز بدین سانند و چون به دیوانگی شهرت گرفته هر سخن که میخواهد بر سر منبر می گوید و هیچکس او را مؤاخذ نمی سازد و این مطلع از اوست:
مگر فصل بهار آمد که عالم سبز و خرم شد
مگر وصل نگار آمد که دل با وصل همدم شد.
(از مجالس النفائس).