معنی هستی بخش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

هستی بخش. [هََ ب َ] (نف مرکب) زندگی بخش. آنکه به دیگری آثار هستی دهد:
ذات نایافته ازهستی، بخش
کی تواند که شود هستی بخش ؟
جامی.

فرهنگ عمید

هستی‌بخشنده، به‌وجودآورنده، موجودکننده، پدیدآورنده: ذات نایافته از هستی ‌بخش / چون تواند که شود «هستی‌بخش» (جامی۱: ۵۸۱)،

فرهنگ فارسی هوشیار

آنکه بدیگری آثار هستی دهد

پیشنهاد شما

جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.

اشتراک گذاری

تصاویر