معنی هت ء در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

هت ء. [هَِ / هََ ت ْءْ] (ع اِ) وقت. (اقرب الموارد) (تاج العروس). هزیع. (معجم متن اللغه). وقت و هنگام. (منتهی الارب). بخصوص هنگامی ازشب. (ناظم الاطباء). و گاهی در مورد روز هم استعمال شود. (معجم متن اللغه) (تاج العروس). مضی من اللیل هت ء؛ یعنی وقت. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). پاره ای از زمان. هَتْی ْ، هَتی ٔ، هَتی ّ، هِتاء، هیتَاءْ، هیتاء، هتاءه [هََ / هَُ ءَ]، هِتَاء.

هت ء. [هََ ت َءْ] (ع مص) زدن کسی را. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || خوردن طعام. (اقرب الموارد). || کج وخمیده گشتن از پیری یا بیماری. (معجم متن اللغه).

هت ء. [هَِ ت َ ءْ] (ع اِ) آن چیز که با وجود کثرت، اندک نماید. (معجم متن اللغه).