معنی هبور در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

هبور. [هََ] (ع اِ) عنکبوت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغه).

هبور. [هَُ] (ع اِ) ج ِ هَبر. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه). رجوع به هَبر شود. || سنگهای بزرگ بر پشتها. (منتهی الارب).

هبور. [هََ ب ْ بو] (ع اِ) مورچه ٔ ریزه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغه) (اقرب الموارد). || در لغت نبطی، ریزه برگی که از کشت بر زمین ریزد و قابل خوردن حیوانات باشد. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه).

تننده جولاهه

هَبُور، عنکبوت،