معنی نوپرداز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نوپرداز. [ن َ / نُو پ َ] (نف مرکب) نوپردازنده. آنکه چیزی نو آرد. || شاعری که به سبک نو شعر گوید. (فرهنگ فارسی معین). از ترکیبات مستحدث است.

آن که چیزی نو آورد، شاعری که به سبک نو شعر گوید. [خوانش: (نُ. پَ) (ص فا.)]

آن‌که چیزی نو بیاورد،
(ادبی) شاعری که به سبک نو شعر بگوید،

تازه‌گو

شاعری که به سبک نو شعر گوید