معنی نقره کار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نقره کار. [ن ُ رَ / رِ] (ص مرکب) آنکه از نقره ظروف و آلات و زیورها سازد. که ظروف را آب نقره دهد. نقره ساز.

نقره کار. [ن َ رِ / رَ] (اِخ) عبداﷲبن محمدبن احمد حسینی نیشابوری، ملقب به جمال الدین و مشهور به نقره کار، از ادیبان و فاضلان قرن هشتم هجری قمری است و به سال 776 هَ. ق. درگذشته است، او راست: شرح تسهیل، شرح شافیه ٔ ابن حاجب، شرح منارالانوار نسفی، العباب فی شرح اللباب در نحو. (از ریحانه الادب ج 4 ص 228). رجوع به کشف الظنون و معجم المطبوعات ص 775 و الدررالکامنه ج 2 ص 286 شود.

کسی که پیشه‌اش ساختن اشیا و ظروف از نقره است، نقره‌ساز،
آن‌که اشیا و ظروف را آب‌نقره می‌دهد،

نقره سازی. عمل و شغل نقره ساز. (صفت) کسی که اشیا ء وظروف نقره سازد نقره ساز، کسی که اشیا ء و ظروف را آب نقره دهد مفضض.