معنی نقاره خانه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نقاره خانه. [ن َ / ن َق ْ قا رَ / رِ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب) نقارخانه.جائی که در آن نقاره زنند. رجوع به نقارخانه شود.
- امثال:
شتر نقاره خانه است، نظیر: بیدی نیست که ازاین بادها بلرزد، گوشش از این حرفها پر است، پروائی ندارد.

نقاره خانه. [ن َ رِ ن ِ] (اِخ) دهی است ازدهستان بویراحمد سرحدی بخش کهکیلویه ٔ شهرستان بهبهان، در 10هزارگزی جنوب غربی سی سخت، در منطقه ٔ کوهستانی سردسیری واقع است و 150 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه ٔ کبک کیان تأمین می شود. محصولش غلات و برنج و لبنیات و پشم و شغل اهالی زراعت و حشم داری و قالی بافی و جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

نقاره خانه. [ن َ رِ ن ِ] (اِخ) دهی است از دهستان شهرنو بالاولایت باخرز بخش طیبات شهرستان مشهد، در60هزارگزی شمال غربی طیبات، در جلگه ٔ معتدل هوائی واقع است و 260 تن سکنه دارد. آبش از قنات تأمین می شود. محصولش غلات و بنشن و شغل اهالی زراعت و مالداری وقالیچه بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

(~. ن) [ع - فا.] (اِمر.) جای مخصوص بر بالای سردرهای بلند که هر صبح و شام در آنجا نقاره می نواختند.

جایی که طبل و کوس و کرنا بنوازند، محل مخصوصی بر فراز سردرهای بلند که در آنجا هنگام اذان شام و سحر به مناسبت اجرای مراسم و تشریفات طبل و سرنا بزنند،

نام تپه ایست در سمت چپ رودخانه هزار واقع در لار قصران

کاسه گاه تبیره خانه (اسم) محلی واقع در بلندی که از آن هر صبح (قبل از طلوع آفتاب) و هر شام (بعد از غروب خورشید) دهل و کوس و کرنا و نقاره وغیره نوازند. در این مورد دیولافوا نوشته است: نقاره چیان با آن کرناهای بلند قبل از طلوع آفتاب و بعد از غروب آن در بالای عمارت خانه برسم نیاکان باستانی خود بافتاب که بزرگترین نماینده قوای زنده طبیعت استسلام میدهند. از قدیم در پایتخت و شهرهای بزرگ ایران نقاره خانه وجود داشته و تا چندی پیش هنگام غروب در نقاره خانه (سر درباغ ملی تهران) نیز نقاره میزدند.