معنی نفس منطبعه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نفس منطبعه. [ن َ س ِ م ُ طَ ب ِ ع َ / ع ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) فلاسفه گویند: افلاک را دو نفس است یکی نفس ناطقه ٔ مدبره و دیگر نفس منطبعه که ساری در تمام جرم آنهاست و به منزلت نفس روح حیوانی در انسان است. نفوس افلاک را نفوس سماویه نیز گویند. (فرهنگ علوم عقلی ص 600) (از شفا ج 2 ص 606 و 608).

روان نگاشته بند ور