معنی نعمت دهنده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

نعمت دهنده. [ن ِ م َ دِ / دَ هََ دَ / دِ] (نف مرکب) مولی.مُرَبِّب. (منتهی الارب). نعمت ده. مقابل نعمت خواره.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر