معنی نعمت ده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

نعمت ده. [ن ِ م َ دِه ْ] (نف مرکب) روزی دهنده. رزق رساننده. مقابل نعمت خور و نعمت خواره:
نعمت ده و پایگاه سازت
سرسبزکن و سخن نوازت.
نظامی.

فرهنگ فارسی هوشیار

روزی دهنده، رزق رساننده

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر