نطلة در لغت نامه دهخدا

نطله. [ن ُ ل َ] (ع اِ) یک آشام. (منتهی الارب) (آنندراج). یک آشام از آب. (ناظم الاطباء). جرعه. (اقرب الموارد) (متن اللغه). جرعه ای از خمر یا آب یا شیر و جز آن. (از المنجد). || آنچه از دهن مشک به دست برآرند. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه).آنچه از دهان مشک با دست بردارند. (ناظم الاطباء).