معنی نزدیک بینی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نزدیک بینی. [ن َ] (حامص مرکب) نزدیک بین بودن. صفت نزدیک بین. رجوع به نزدیک بین شود.

حالت نزدیک بین. توضیح (اسم) عارضه ایست درچشم که درنتیجه آن اشیاء دورقابل رویت نیستند. دراین عارضه قطرجلیدیه چشم (عدسی) بیشتراز حد معمول است. بعلاوه برای دیدن اشیاء دور عدسی نمیتواندعمل تطابق رابخوبی انجام دهد. بدین جهت دراین عارضه فقط اشیاء بسیارنزدیک قابل رویت میشوند