معنی نرگدا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نرگدا. [ن َ گ َ / ن َرْ رَ / رِ گ َ] (اِ مرکب) گدایان بی شرم و حراف و زبردست را گویند. (برهان قاطع). نره گدا. گدائی بسیار مبرم یال وکوپال دار. قومی از گدایان مهیب و قوی هیکل. (آنندراج). گدای بی شرم و ناهموار و پرحرف و زبردست. (ناظم الاطباء).گدای قوی هیکل و شوخ چشم. گدائی که بدن قوی و بنیه ٔ سالم دارد. (یادداشت مؤلف). گدای قوی جثه ٔ قلچماق که در سؤال بی شرمی و ابرام از حد بگذراند:
آبستن یک بد نشده مادگیش
صد بار به دست نرگدایان افتاد.
ظهوری (از آنندراج).
بیا به شهر زنان رو کنیم کز همه روی
خوشند ماده کریمان ز نرگدای خنک.
میرالهی (از آنندراج).

(نَ گِ) (اِمر.) گدای پررو.

[عامیانه] خسیس،
[قدیمی] گدای سمج، بی‌شرم، و گردن‌کلفت،

(اسم) گدای بیشرم وبی ادب ووقیح.