معنی ناهشیوار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ناهشیوار. [هَُشی] (ص مرکب) ناهوشیار. بی خرد. کم عقل:
ز تخمی که کشتی در این روزگار
ترا داد ای ناهشیوار بار.
فردوسی.
تو او را به دل ناهشیوار خوان
وگر ارجمندی شود خوار دان.
فردوسی.
رجوع به ناهوشیار شود.

ناهوشیار، ناهشیار، غافل، بی‌خبر،

(صفت) ناهشیارمقابل هشیوار.