معنی نان خشک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نان خشک. [ن ِ خ ُ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) خبزه لحلحه. قفار. کمک. کُبُنَّه. شظف. (منتهی الارب). نان خشکیده. رجوع به اقسام نان ذیل کلمه ٔ نان شود. || نان خالی. نان تهی. نان پتی: او جزع میکرد و صدقه به افراط میداد. روز به روزه بودن و شب به نان خشک روزه گشادن و نانخورش نخوردن. (تاریخ بیهقی ص 484).
هر دو یکی شود چو ز حلقت فروگذشت
حلوا و نان خشک در آن تافته تنور.
ناصرخسرو.
به نان خشک قناعت کنیم و جامه ٔ دلق.
سعدی.