ناشایست کردن در لغت نامه دهخدا

ناشایست کردن. [ی ِ ک َ دَ] (مص مرکب) کار بد کردن. گناه کردن. مرتکب گناه شدن. کار حرام و ناروا و ناسزا کردن:
ز ناشایست کردن شرمش آمد
که بر دو کتف خود دو پاسبان دید.
؟