معنی نارایج در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
نارایج. [ی ِ] (ص مرکب) نارائج. متاعی که قابل فروختن و داد و ستد نباشد. (ناظم الاطباء). || پولی که رایج و روان نبود. (ناظم الاطباء). که نارواج است. که رایج نیست. پولی که رواج ندارد و در جریان نیست. که از رواج افتاده است. ناروا. || بازار کاسد و کساد. (ناظم الاطباء). بی خریدار. ناروان.
مترادف و متضاد زبان فارسی
بیرونق، شهروا، غیرمعمول، نامتداول،
(متضاد) رایج
فرهنگ فارسی هوشیار
متاعی که قابل فروختن و داد و ستد نباشد
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.