معنی نارایج در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

نارایج. [ی ِ] (ص مرکب) نارائج. متاعی که قابل فروختن و داد و ستد نباشد. (ناظم الاطباء). || پولی که رایج و روان نبود. (ناظم الاطباء). که نارواج است. که رایج نیست. پولی که رواج ندارد و در جریان نیست. که از رواج افتاده است. ناروا. || بازار کاسد و کساد. (ناظم الاطباء). بی خریدار. ناروان.

مترادف و متضاد زبان فارسی

بی‌رونق، شهروا، غیرمعمول، نامتداول،
(متضاد) رایج

فرهنگ فارسی هوشیار

متاعی که قابل فروختن و داد و ستد نباشد

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر