معنی می پرستی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

می پرستی. [م َ / م ِ پ َ رَ] (حامص مرکب) صفت و پیشه ٔ می پرست. باده گساری. می خوارگی:
تا می پرستی پیشه ٔ موبد است
تا بت پرستی پیشه ٔ برهمن.
فرخی.
مشو شیرین پرست ار می پرستی
که نتوان کرد با یکدل دو مستی.
نظامی.
ز مستی همه می پرستی بود
چه حاجت بود می چو مستی بود.
امیرخسرو.
بت پرستی ز می پرستی به
مردن عاقلان ز مستی به.
اوحدی.
و رجوع به می پرست شود.

اشتیاق بسیار به نوشیدن باده داشتن،

علاقه مفرط بنوشیدن شراب.