مین انداز در لغت نامه دهخدا

مین انداز. [اَ] (نف مرکب، اِ مرکب) اندازنده ٔ مین. || نوعی سلاح جنگی که مین پرتاب میکند. رجوع به مین شود.
- کشتی مین انداز، نوعی کشتی جنگی که دارای دستگاه رهاکننده ٔ مین در دریا است.