معنی میش سار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

میش سار. (ص مرکب) نقش و نگاری به شکل کله ٔ میش که بر تخت کنند. (ناظم الاطباء). مزین به سر گوسفند. آراسته با سر قوچ. || (اِخ) تخت سلطنت خسروپرویز که منقش و مزین به سر میش بوده است:
کهین تخت را نام بد میش سار
سر میش بودی برو بر نگار.
فردوسی.
یکی تخت پیروزه ٔ میش سار
یکی خسروی تاج گوهرنگار.
فردوسی.

آنچه بصورت میش یا قوچ باشد میش سر.