معنی میانه غلیان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

میانه غلیان. [ن َ / ن ِ غ َل ْ] (اِ مرکب) جزء چوبین از غلیان که در میان سر (سرقلیان) و آبگیر (ته قلیان یا کوزه قلیان) واقع شده است. (از ناظم الاطباء). قسمت چوبی خراطی شده از غلیان که از سوی بالا به سر غلیان متصل شود و از سوی پایین به کوزه ٔغلیان یا ته غلیان. میان قلیان. و رجوع به میانه و میانه ٔ قلیان شود.