مکسور در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مکسور. [م َ](ع ص) شکسته.(منتهی الارب)(غیاث)(آنندراج). شکسته شده.(ناظم الاطباء):
بار جودش نشست بر دینار
زان رُخش زرد و پشت مکسور است.
مسعودسعد.
- مکسورالقلب، دل شکسته. شکسته دل: طایر اقبال تو مکسورالقلب مقصوص الجناح ازاوج مطامح همت در نشیب نایافت مراد گردید.(مرزبان نامه چ قزوینی ص 180).
- مکسور شدن، شکسته شدن. شکست یافتن:
چو گردد رایت رای تو مرفوع
شودخیل عدو مکسور و مجرور.
ابوالفرج رونی.
اگر... روزگار غدرپیشه غش عیار خویش بنماید و مقهور و مکسور شویم آخر... باری نام نیک بیابیم.(مرزبان نامه چ قزوینی ص 187).
|| کسر داده شده یعنی حرکت زیر داده شده.(غیاث). کسر داده شده. ج، مکاسیر.(ناظم الاطباء). حرکت کسره داده. صاحب کسره. کسره دار. حرفی که کسره دارد. با کسره. با زیر. زیردار. مقابل مفتوح و مضموم.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا):
ز ضم نهادند اعرابش ازچه شد مکسور
به جزم کردند او را چرا بود مدغم.
مسعودسعد.
|| صوت مکسور؛ آواز نرم ضعیف.(از اقرب الموارد).

(مَ) [ع.] (اِمف.) شکسته شده.

کلمه‌ای که دارای حرکت کسره باشد، کسره‌داده‌شده،
[قدیمی] شکسته‌شده،

شکسته شده

مَکسُور، شکسته شده، شکسته (به شخص نیز اطلاق می شود)، شکست خورده، هر حرف که صدای کسره ــِـ دارد،