معنی موی گیا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

موی گیا. (اِ مرکب) فارسی سنبل هندی باشد و آن بیخ گیاهی است باریک و انبوه و درهم پیچیده وبه غایت خوشبو که در عطریات و دواها به کار برند و به سبب آنکه شباهتی به موی زلف دارد موی گیا خوانند و بعضی گویند بیخ و ریشه ٔ گیاهی است. (از برهان). نام بیخ گیاهی است خوشبو و در دواها و عطرها به کار برند و شبیه باشد به زلف و آن را سنبل نیز گویند. (فرهنگ جهانگیری). نام بیخ گیاهی است خوشبوی که به زلف تشبیه کنند. (آنندراج) (انجمن آرا). سنبل هندی. سنبل طیب. سنبل الطیب. موی گیاه. (یادداشت مؤلف):
لشکر عشق تو گرد دلم ای ترک ختا
حلقه در حلقه ز انبوهی چون موی گیاست.
کمال الدین اسماعیل.

(اسم) سنبل هندی