معنی منیزیوم در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

فلزی نقره‌ای‌رنگ، سبک، غیرقابل تورق و مفتول شدن که در هوا با نور خیره‌کننده‌ای می‌سوزد و در تهیۀ آلیاژهای سبک و باتری‌سازی به کار می‌رود،

بخشاد (اسم) فلزی است محکم با جلای نقره یی و دارای وزن مخصوصی مساوی با ‎75 ,‎1 و بنابراین جزو فلزات سبک وزن است. بهمین جهت برای ساختن هواپیماهااز آن استفاده میکنند. وزن اتمیش ‎4 ,‎ 24 است و در حدود 700 درجه ذوب میشود. نوارهای این فلز و یا گرد آن در برابر هوا با شعله خیره کننده ای میسوزند و اکسید منیزیوم میدهند. منیزیوم بخار آب را در گرمای 100 درجه تجزیه کرده و اکسید منیزیوم و ئیدروژن میدهد. این فلز از عناصر فراوان طبیعت است بطوریکه ‎68 ,‎ 2 درصد قشر زمین از این فلز است ولی بحالت آزاد وجود ندارد. ترکیبات مهم آن عبارتند از کربنات منیزیوم که به طباشیر فرنگی نیز موسوم است و کربنات مضاعف کلسیم و منیزیوم که بنام دولومیت نامیده میشود. در آب دریا بصورت کلرور و سولفات و همچنین در ترکیب کانیهای دیگر بصورت سیلیکات وجود دارد. استحکام منیزیوم از آلومینیوم کمتر است ولی آلیاژهایش بسیار محکمند. منیزیوم در برابر هوا فاسد نمیشود زیرا از یک لایه نازک اکسید منیزیوم پوشیده میشود و بقیه فلز را محافظت میکند.