معنی مناکیر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مناکیر. [م َ] (ع ص، اِ) ج ِ مُنکَر، به معنی زیرک. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به منکر شود. || ج ِ منکور، و آن ضد معروف است. (از ذیل اقرب الموارد) (از المنجد) || منکرات. گویند: «هم یرکبون المنکرات و المناکیر». (از ذیل اقرب الموارد) (از المنجد).

(تک: منکر) زیرکان (صفت اسم) جمع منکر

مَناکِیر، جمع مُنکَر، به معنای زیرک و با هوش است (جمعِ مُنکَر به معنای عمل زشت مَناکِر و مُنکَرات می باشد)،