مناقب خوان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مناقب خوان. [م َ ق ِ خوا / خا] (نف مرکب) ستایشگر ائمه ٔ شیعه. آنکه محامد ائمه ٔ شیعه برمی شمرد. مقابل فضایل خوان. رجوع به کتاب النقض ص 33 و 78 و تاریخ ادبیات ایران تألیف صفا ج 2 ص 157 شود.

آن که در فضایل چهارده معصوم شعر می‌خواند

آن که در فضایل چهارده معصوم شعر می خواند

ستایشخوان آن که در ستایش رهنمودان سخن گوید. (صفت) مدایح ایمه شیعه مقابل فضایل خوان