معنی مناصح در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مناصح. [م ُ ص ِ] (ع ص) نصیحت کننده. اندرزدهنده: استرضای جوانب از موءالف و مجانب و اقارب و اباعد... و منافق و مناصح... تمام به اتمام رسانید. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 172).
بیار ساقی سرمست جام باده ٔ عشق
بده برغم مناصح که می دهد پندم.
سعدی.
رجوع به مناصحت شود.

(مُ ص) [ع.] (اِفا.) نصیحت کننده، پند دهنده.

نصیحت‌کننده، پنددهنده،

پند گوی پندنده (اسم) نصیحت کننده پند دهنده: . . . } و استرضاء جوانب از موالف و مجانب و اقارب و اباعد. . . و مناطق و مناصح. . . باتمام رسانید. ‎{ (مرزبان نامه. . 1317 ص 180)