معنی ملعنت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ملعنت. [م َ ع َ ن َ](ع اِ) مأخوذ از تازی، کاری که سبب لعنت گردد و شیطنت.(ناظم الاطباء). ملعنه. رجوع به ملعنه شود. ||(اِمص) ملعونی. بنفرینی.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

محل قضای حاجت، جای تغوط، آن چه موجب لعن شود، در فارسی: بدذاتی، شیطنت. [خوانش: (مَ عَ نَ) [ع. ملعنه] (اِ.)]

آنچه موجب لعن شود، شرارت، پلیدی،
بدبختی،

بدذاتی، شرارت، شیطنت، موذیگری، ملعنه، بیچارگی، بدبختی، شوربختی

‎ (اسم) محل قضای حاجت جای تغوط، آنچه موجب لعن شود، بد ذاتی شیطنت.