معنی مقطوع روزی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مقطوع روزی. [م َ](ص مرکب) بی روزی. آن که رزق وی بریده باشد. آن که وجه معاش وی قطع شده باشد:
بخواه و مدار از کس ای خواجه باک
که مقطوع روزی بود شرمناک.
سعدی.