معنی مقاثب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مقاثب. [م َ ث ِ](ع اِ) بخششها و عطایا.(منتهی الارب)(آنندراج)(ناظم الاطباء). عطایا، گویند مفرد ندارد و گویند مفرد آن مَقثَب است.(از اقرب الموارد): جمیع مقانب را مستغرق مقاثب کرده و منتهای بی منتهایی از جود بر جودجیود جنود لازم آورده.(دره ٔ نادره چ شهیدی ص 489).