مفارقت یافتن در لغت نامه دهخدا - جدول یاب

مفارقت یافتن در لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

مفارقت یافتن. [م ُ رَ / رِ ق َ ت َ](مص مرکب) دور شدن.جدا شدن. دور افتادن: بنده باری تا از خدمت رکاب اعلای جهانداری مفارقت یافته است... قیامتی آشکارا در دیده و دوزخی پنهان در دل دیده است.(منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 325). و رجوع به مفارقت شود.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر