معنی مصلح الدین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
مصلح الدین. [م ُ ل ِ حُدْ د](اِخ) سعدی شیرازی. شاعر معروف قرن هفتم هجری. رجوع به سعدی شود.
مصلح الدین. [م ُ ل ِ حُدْ د](اِخ) کاملی. از گویندگان و دانشمندان و استادان نامدار قرن دهم هجری در ترکیه بود. در زبان فارسی احاطه و به خطوط نسخ و نستعلیق مهارت داشت.(از قاموس الاعلام ترکی).
مصلح الدین. [م ُ ل ِ حُدْ د](اِخ) لاری محمد سعدی بن صلاح عبادی لاری(متوفی به سال 979 هَ. ق.). او راست: 1- حاشیه برمطول 2- شرح رساله ٔ هیأت فارسی مولی علی قوشچی.