مشبک قلعه در لغت نامه دهخدا

مشبک قلعه. [م ُ ش َب ْ ب َ ق َ ع َ / ع ِ](اِ مرکب) کنایه از مجمره و عودسوز.(برهان). عودسوز و مجمر.(ناظم الاطباء). || کنایه از آسمان.(برهان)(از ناظم الاطباء). آسمان پرستاره:
رومیان بین کز مشبک قلعه ٔ بام آسمان
نیزه بالا از برون خونین سنان افشانده اند.
خاقانی.