معنی مسعودی مروزی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مسعودی مروزی. [م َ ی ِ م َ وَ](اِخ) یکی از شاعران اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری که اطلاعات ناقصی از احوال او در دست است. او نخستین کسی است که شروع به نظم روایات تاریخی و حماسی ایران کرد وشاهنامه ٔ منظومی پدید آورد، ولی از این شاهنامه ٔ اواطلاعی فراوان در دست نیست، و ثعالبی نام آن را در غرر اخبار ملوک الفرس(ص 10) آورده است: و زعم المسعودی فی مزدوجته بالفارسیه أن طهمورث بَنی قهندز مرو... و ذکر المسعودی المروزی فی مزدوجته الفارسیه انه قتله [أی قتل البهمن الزال] و لم یبق علی أحد من ذریته و این مسعودی پیش از سال 355 هَ.ق. بوده است، ولی حدود آن معلوم نیست و اینکه می گوئیم پیش از 355برای این است که نام او در مقدسی نیز آمده است چنین: و قد قال المسعودی فی قصیدته المحبره بالفارسیه:
نخستین گیومرث آمد به شاهی
گرفتش به گیتی درون پیشگاهی(کذا)
چو سی سالی به گیتی پادشا بود
که فرمانش به هر جائی روا بود.
(و آخرین بیت کتاب این است):
سپری شد زمان خسروانا
چو کام خویش راندند در جهانا.
(البدء و التاریخ مقدسی).