معنی مسطور در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مسطور. [م َ](ع ص) نبشته.(آنندراج). مکتوب. نوشته شده. مرقوم. مرتسم. مسطر. مزبور: و الطور و کتاب مسطور.(قرآن 1/52 و 2). کان ذلک فی الکتاب مسطوراً.(قرآن 58/17 و 6/33). دیگر قصه به جای ماندم که دراز است و در تواریخ مسطور.(تاریخ بیهقی).
حروف عقل بشمارم که مسطور است اشیا را
کتاب نفس برخوانم که باشد نسخه ای در جان.
ناصرخسرو.
خامشی از کلام بیهده به
در زبور است این سخن مسطور.
ناصرخسرو.
عتبی رساله ای در مرثیه ٔ او انشا کرده است در اصل کتاب مسطور است.(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 441). کیفیت وقایعی که در عهد ایشان بود به حسب معرفت مسطور شد.(جهانگشای جوینی). بلوغ را چه نشان است ؟ گفت: آنچه در کتب علما مسطور است سه نشان دارد.(گلستان سعدی).

مسطور. [م َ](اِخ) عشیره ای از طایفه ٔ مُحَیسن از طوایف بنی کعب خوزستان.(از جغرافیای سیاسی کیهان ص 90).

(مَ) [ع.] (اِمف.) نوشته شده.

نوشته، نوشته‌شده،

نبشته مرقومه، مکتوب، مرقوم، مسطوره، نوشته،
(متضاد) منقول

‎ نبشته، سمیره یافته (اسم) نوشته شده بسطر در آورده: از قلاع معتبرکه بمزید مناعت ومحکمی مشهور است و وصف آن در کتب تواریخ مسطور و مذکور قلعه فیروز کوه است.

مَسطُور، نوشته شده،