معنی مرع در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

مرع. [م َ](ع مص) روغن بسیار بر سر مالیدن.(منتهی الارب). مالیدن سر را بوسیله ٔ روغن.(از اقرب الموارد). || شانه کردن موی.(از منتهی الارب)(از اقرب الموارد).

مرع. [م َ](ع اِ) زمین گیاه ناک و فراخ علف.(آنندراج). || کلأ. ج، اَمرُع، اَمراع.(از اقرب الموارد). || فراوانی علف و چراگاه.(از منتهی الارب).

مرع. [م َ رَ](ع مص) گیاه ناک گردیدن رودبار و فراخ علف شدن.(از منتهی الارب)(از اقرب الموارد). مراعه. و رجوع به مراعه شود. || در خصب و فراوانی قرار گرفتن.(از ذیل اقرب الموارد از لسان العرب).

مرع. [م َ رَ](ع اِ) فراخی علف و چراگاه.(ناظم الاطباء).

مرع. [م َ رِ](ع ص) مرد چراگاه جوی.(منتهی الارب)(آنندراج)(از اقرب الموارد). || خصب.(از اقرب الموارد).

مرع. [م ُ](ع اِ) ج ِ مُرعَه و مُرَعه.(منتهی الارب). مُرَع.(اقرب الموارد). رجوع به مرعه شود.

مرع. [م ُ رَ](ع اِ) ج ِ مُرعه یا مُرَعه.(اقرب الموارد). مُرع.(منتهی الارب). رجوع به مرعه شود.

فرهنگ معین

(مَ) [ع.] (اِ.) زمین گیاه دار.

فرهنگ فارسی هوشیار

پارسی تازی گشته مرغ سبزه گیاه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری