معنی مراجع در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مراجع. [م َ ج ِ] (ع اِ) ج ِ مرجع. (منتهی الارب). رجوع به مَرجَع شود.

مراجع. [م ُ ج ِ] (ع ص) زن که به موت شوی به خانه ٔ پدر و مادر خود بازگردد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). در اقرب الموارد بدین معنی «راجع» و در متن اللغه راجع و مُرجِع آمده است. || رجوع کننده. مراجعه کننده. ج، مراجعین، مراجعان. کسی که از پی کاری آمده است. || مراجعت کننده. بازگردنده. ج، مراجعین، مراجعان.

(مُ جِ) [ع.] (اِفا.) در تداول فارسی به معنای مراجعه کننده، رجوع کننده. ج. مراجعین.

(مَ جِ) [ع.] (اِ.) جِ مرجع.، ~ تقلید مجتهدانی که مردم از آنان در احکام شرعی تقلید کنند.، ~ قانون منابعی که قوانین از آن ها اقتباس و استنباط شده است.، ~قانونی مؤسسات و اداراتی که بر طبق قانون برای مراجعه افراد به منظور تنظیم روابط افراد با هم

مرجع

رجوع‌کننده،

بازیابه ها، بن مایه ها

مرجع‌ها، منبع‌ها، ماخذ، ماخذها، آیت‌اله‌ها، حضرات‌عظام

جمع مرجع، محلهای رجوع

مَراجِع، به مَرجَع مراجعه شود،

مُراجِع، رُجُوع کننده، ایضاً زنی که پس از مرگ شوهر به خانه اقوام خویش بازگردد. (مُعِین)،