معنی محنت بر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

محنت بر. [م ِ ن َ ب َ] (نف مرکب) برنده و زایل کننده ٔ محنت. غم زدا. اندوه بر:
بیا ساقی آن می که محنت بر است
به چون من کسی ده که محنت خور است.
نظامی.

‎ رنجکش، رنجکش (صفت) آنچه محنت را رفع کند، محنت کش.