معنی متهورانه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

متهورانه. [م ُ ت َ هََ وْ وِ ن َ /ن ِ] (ق مرکب) گستاخانه و بی باکانه و دلاورانه. (ناظم الاطباء): شیخ علی خان خود را متهورانه برآن هزار سوار زد. (مجمل التواریخ گلستانه ص 229).

(مُ تَ هَ وَُ نِ) [ع - فا.] (ق.) بی باکانه، گستاخانه.

از روی تهور و بی‌باکی، بی‌باکانه، گستاخانه،

بی‌باکانه، دلیرانه، جسورانه، شجاعانه، گستاخانه

بی باکانه گستاخانه: شیخ علی خان خود را متهورانه بر آن هزار سوار زده. . .